1. |
Eu nunca
02:46
|
|||
Eu nunca fixen dano
Eu nunca fixen dano a ninguén
Nunca abrín unha carta
Sen que me deran permiso
Nunca escapei dun bico
Nunca me arrepentín
Aquí mentimos todos
Todos seremos descubertos
|
||||
2. |
A dialéctica
02:54
|
|||
A eterna discusión
entre o humanismo
e a guerra ao capital
O vaso caeu ao chan
Era tan suave, ela non quixo usar
A dialéctica
No escaparate
Ósos de froita
Deixáranos alí
Para que florecesen
Pero dime unha cousa
Que faremos mañá ao espertar?
Cando acordemos
xunto á raíz do verbo
florecer?
No escaparate
Ósos de froita
Deixáronos alí
Para que florecesen
|
||||
3. |
Poema de inverno
03:05
|
|||
Estaba a tentacion de se render
A guerra quente, a présa
Aínda non amencera
Na paisaxe
Pretextos para entrar en calor, para seguir
Podemos ler o labios
Abonda con falar en voz moi baixa
Sen articulacións, como se un de nós
Estivese suspendido no aire
Sen fío algún
E o outro
estivese na auga
E con todo
Que o son chegase enteiro
á superficie
Tódolos sons
Ningunha letra
|
||||
4. |
Apelido
03:44
|
|||
El aínda non nacera
E ela comezaba a debuxar as letras
Lembra a fin dunha data
Os números pintados cun lapis no caderno
Outono sempre foi a súa estación
A caída das cousas
Que procuran o sentido do seu nome
Non asinan as cartas
E non usan apelido
|
||||
5. |
Os pinos
02:43
|
|||
Isto non é un himno
Non se alegra ninguén
O pino non ten follas
Quen sentaría embaixo
Para esquecer o sol?
As agullas son vellas
Perforan as palabras
Quen as quere arrincar?
Quen as quere arrincar?
Na copa están caladas
Cortiza abaixo soñan
Rentes da terra falan
Falan da memoria
Isto non é un himno
Non se alegra ninguén
|
||||
6. |
A xustiza
03:18
|
|||
Dicimos da xustiza que é cega
Igual que o amor
Preparamos o berro
Incendiamos as tempas
Baleiramos os ollos
Ardemos dentro dun mar de ouro
|
||||
7. |
Así o farei
02:54
|
|||
Atei o manuscrito
Afogaban as palabras
Dixo “desatamé”
Queres que te aloumiñe?
Cóidame, non me cubras
Cóidame
Cóidame, non me cubras
Cóidame
Así o farei
Cóidame, non me cubras
Cóidame
Cóidame, non me cubras
Cóidame
Así o farei
|
||||
8. |
O código
03:32
|
|||
Cando vaias entrar
Despois do último número
Que sentido terá
Coñecer a clave?
O que queres saber
Está no cuarto escuro
Pero non queda luz
Para que poidas ver
Ese era o meu segredo
Ti sempre estiveches cego
Esa era a túa vantaxe
Eu sempre estaba a observarte
O que queres saber
Está no cuarto escuro
Pero non queda luz
Para que poidas ver
Ti e mais eu
Somos o código
Non temos chave
|
||||
9. |
Anónimo
01:09
|
|||
O home que ha de ser meu
Ten que ter a man lixeira
Ten que coller a rosiña
Sen abalar a roseira
O home que ha der ser meu
O home que ha de ser meu
|
||||
10. |
Dentro
02:55
|
|||
Dentro es moi diferente
Moito máis silenciosa
Non tes por que ser tan cruel
Diferente de que?
Estar aquí como é?
É un cumprimento,
ou unha esaxeracion?
As palabras son o teu escudo
Non te tapan
Es tan doce
|
If you like Bangor, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp